हाय गर्मी !

२०७८ श्रावण ५, मंगलवार प्रकाशित
अनुमानित पढ्ने समय : 4 मिनेट
  • रुपक अधिकारी

बाहिर मिलिजुली मिटर पानी परिरहेको थियो । भित्र गर्मीले हुटहुटी मचाएको कुरा सबका अनुहारले बताइरहेको थियो । गौरादहबाट निस्किएको माइक्रो २ घण्टा बित्दासम्म जिल्ला छोड्न सकेको थिएन । यस्तो जाम मैले ठ्याक्कै १२ बर्ष अगाडि कलंकी नागढुङ्गामा खेपेको थिएँ । त्यतिबेला गाडिको जाम लामलस्कर भएको थियो तर आज गर्मीको जाम ट्राफिकको पहिरनमा ताराबारी ढाटमा थियो । गर्मी छल्न माहिर हजुरआमा आइज लुखुरी आइज भनेर सित्तल बोलाउथिन् तर गाडी भगाउन ड्राइभर दाइले जानेनन् । उनिसँग लुखुरी जस्तो तोड छैन । वास्तवमा उनले नजानेका हैनन् , ढंग अलि बिग्रेर मात्र नसकेका हुन् ।

एउटा अध्याय अधुरो लेखेको बर्षौं भैसकेको छ । त्यसलाई पूरा गर्ने एउटा मात्र उपाय यात्रा । अ जर्नी टु द एज अफ वेस्टर्न टेरिटरी फ्रम द एज अफ इस्ट्रन टेरिटरी । तर एउटा यात्राले जिन्दगीभर कहिल्यै यात्रा गर्नु नपरे हुन्थ्यो भन्ने भान भएको छ । हाय गर्मी – जिन्दगी एउटा यात्रा हो भन्ने म आज यात्रा गर्नु नपरोस् भन्दैछु । यसमा दोष कसको ? ४०० मा किन्न मिल्ने प्रशासन ? २०० मा बिक्ने ट्राफिक प्रहरी ? आठाना लुटेर चाराना बचाउने दाउमा फनफनी घुमाउने ड्राइभर दाइ ?

यात्रुबाहक हायसले यात्रुहरुको एक बोरा चामल बोक्नु नौलो कुरा हैन तर ट्रान्स्पोर्ट अन्तर्गतको ट्रकले जसरि गाडी भर्नु पक्कै गलत हो । तीन गुना बढी मूल्य तिरेर यात्रा गर्ने मजस्ता १३ जना अरु यसमा केही बोल्न सकेनन् । सबैलाई कुनै हालतमा पनि पुग्नु थियो ।

सामाजिक संजाल कहिलेकाही यस्तरी तात्छ मानौं क्रान्तिको उत्कर्ष यहि हो र अब आमूल परिवर्तन भैहाल्छ ।

जमाना यति अगाडि छ म के भनौं । जसरि आमालाई हरेक औसधि थाहा हुन्छ त्यसैगरी बुद्धिजीवीहरुलाई कुनैपनी कुराको स्तर कसरी बढाइन्छ भन्नेकुराको ज्ञान हुन्छ । जान्नेबुझ्नेहरु त अझ आफ्नो बिहेको पार्टिमा बचेको रु ८०० को गोल्डेन ओक राखेर छोराको ब्रतबन्धमा ब्ल्याक लेभल भन्ने गर्छन् । रक्सी जति पुरानो उति राम्रो रे । हाय गर्मी – समय भनेको प्रोसेस हो नबुझेकाहरुलाई म के भनौं ।

गाडी खाली फर्कनुपर्ने भएर बढी भाडा उठाएका हुन् अरे । मैले त सहज परिस्थितिमा पनि रित्तै गाडी दौडिएको देखेको छु । त्यतिबेला त महँगो शुल्क उठाउदैनन् त । आखिर मौकामा चौका हान्न त हामी कसैले पनि छोड्दैनौं । अझ कहिलेकाही त चौका रकेटको स्पिडमा उडाउछौं । रकेटको पुछरको आगोले अरुलाई कति गर्मी दिन्छ हामीलाई त्योभन्दा धेर चासो कति प्रतिफल मिल्छ भन्ने रहन्छ । हाय गर्मी – धार लगाउन आरनको ताप खेप्नै पर्छ भनेर हाम्रो मानसपटलमा पहिलेनै भरिएको छ । र त हामी गर्मी सहन्छौं । लुटाराहरुको गर्मी ।

लमजुङको यात्रामा मलाई गुगल म्यापले घरिघरी साथ दिएको थियो । काठमाडौका कुनैकुनै कार्यलय खोज्दा घरिघरी यसैको साहारा छ । पठाओ र टुटललाई त भरपुर साथ दिएकै छ तर झापा टु काठमाडौ एक्स्प्रेसले पनि गुगल म्याप हेर्दै दौडनुपरेको अवस्था कस्तो होला त ? म भन्छु नि कस्तो हुन्छ । यात्रुहरुलाई पीडा हुन्छ । ड्राइभरहरुलाई बाहाना हुन्छ र थोरै तलमाथी भएको खण्डमा ट्राफिकलाई मज्जा आउँछ । हाय गर्मी – यस्तो पिडादायी यात्रा गर्नुपर्छ पहिलेनै भनिदिएको भए हामिसँग अरु बिकल्प थियो त ।तिम्रा गाडी मात्र त थिएनन् होला नि ? काठमाडौं भित्र माइक्रोमा उभिनुपर्दाको पीडा मैले लङ जर्निमा पनि महसुस गरें । ठ्याक्कै त्यस्तैगरी खुट्टा टेक्ने ठाउँको अभाव । कृतिम अभाव ।

दुइटा गाडी भाग्यो तँलाई त चौकी लैजान्छु भनेको प्रहरी साँच्चै इमानदार लाग्यो । उसको इमान झरिमा कमाई नभएकाले रिष बनी पोखिएको रहेछ । एउटा बाघे नोट देख्दा हेर त चार जना छौं पो भन्छ । २०० कित्ते प्रहरी आखिर दोषी को ? अंशबण्डा पुग्ने भएपछी गाडी छुट्छ । हाय गर्मी – २०० को ईमान बोकि आखिर कसरी बन्छ मेरो देश ?

पानी पानी अनि गर्मी गर्मी । छलकपट र लेनदेन गर्दै २ बजे गाडी खाना खान रोक्छ । अघिल्लो दिन यतिबेला युरो कपको लुफ्त उठाइरहेको थिएँ । चियाको चुस्की लिँदै । यतिबेला ठुस्की लिँदै गाडिबाट लखतरान ज्यान पुरानो सुटकेस जसरी भुइँमा झार्छु । धुलोको बदला गर्मी झर्छ । उफ ! अफ्ट्यारोमा बसेको शरिरको दुखाई झर्छ । यति दुख खेतमा गर्दो हुँ त बर्षभरी पुग्ने धान फल्दो हो । तर मलाई सपनाको सानो संसारमा पुग्नु जो छ । जहाँ एउटा कोठामा पुरै घर छ तर घर नै चैं छैन । हाय गर्मी – अब कति पेट भोको रहँदो छु । यो बेबखतको चामल नखाए के हुन्छ र ? उसैपनी यहाँ खानाको नाममा खाए खा नखाए घिच भनेर थालभरी केके दिन्छन् । न पेटलाई पुगोस् , न स्वास्थ्यलाई ।

पेट्रोलको भाउ बढ्छ र बिरोध हुन्छ । स्टन्ट गर्नलाई तेल सस्तो किन चाहियो ? महँगीको पिर भए त माइलेज दिने स्प्लेन्डर मात्र गुड्नुपर्ने हो त हाम्रो सडकमा तर सबैलाई यहाँ देखाउनुछ पैसाको गर्मी । सान ए सौख रहेगा तो लोग तुम्हारी कदर करेङ्गे वर्ना मर्नेसे पेहेले लोग हाल नहि पुछते । हाय गर्मी – खाने तेल त अब हामिले छुन नमिल्ने गरि पर सरेको छ । खैर केही छैन उसिनेको कुरा खानु स्वस्थकर छ । स्टन्ट देखाइएन ब्भने सरकारले बाटो किन बनाइराख्नु । उठ भैरे उठ । जा माइतिघरतिर फेरि एकपटक तेरो तेलको गर्मी बढेको छ ।

नेपाल बन्दैछ्को नारा बोकेर स्विसमा पहाड बनाउँदै छन् । सगरभन्दा अग्लो । र नेपालमा टेलिभिजन च्यानलले ताली र गालिमा भोट गर्न लाउँछ । हाम्रो जनमतको कदर नभएको बेला यस्ता बेतुकी मतको कोइ काम छैन । सामाजिक संजाल कहिलेकाही यस्तरी तात्छ मानौं क्रान्तिको उत्कर्ष यहि हो र अब आमूल परिवर्तन भैहाल्छ । हाय गर्मी – धरहराको उचाई बाट नदेखिएको दोहन , अपहरण , भ्रष्टाचार , बलात्कार , कहर र आतंक अब बाघको टाउको देखाएर स्यालको मासु बेच्ने ठाउँमा कहिल्यै देखिँदैन । उनिहरुका आँखाका मात्र हैन चिन्तनको पनि पावर घटेको छ । यो देश अब यस्तै रहन्छ । यो देश अदालत , सिंहदरबार र माइतीघर घुमिरहन्छ ।
सुत भैरे सुत । घरमा गएर आनन्दले सुत । बाहिर गर्मी छ राजनीतिको ।

प्रतिक्रिया दिनुहोस

सम्बन्धित समाचार